25/5/11

10ο Διεθνές Συνέδριο Γλωσσολογίας, Κομοτηνή, 1-4 Σεπτεμβρίου 2011


Το 10ο Διεθνές Συνέδριο Ελληνικής Γλωσσολογίας διοργανώνεται εφέτος στην Κομοτηνή από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και θα πραγματοποιηθεί από 1 μέχρι 4 Σεπτεμβρίου 2011 Όπως συμβαίνει σε τέτοιου είδους σημαντικά συνέδρια, οι συμμετοχές καλύπτουν τόσο τη συγχρονία όσο και τη διαχρονία τής Ελληνικής, περιέχουν δε πολλές πρωτότυπες συνεισφορές και προσκεκλημένους ομιλητές εγνωσμένης κατάρτισης. Ολόκληρο το πρόγραμμα των ανακοινώσεων είναι διαθέσιμο στον ιστότοπο του συνεδρίου και μπορεί να αναζητηθεί στην ετικέτα Συνέδριο στην κορυφή τής σελίδας.

Σε αυτό το συνέδριο συμμετέχω με την ανακοίνωσή μου «Η αόριστη αντωνυμία κάποιος: Ο σχηματισμός και η λειτουργία της στη Μεσαιωνική Ελληνική». Ακολουθεί σύντομη περίληψή της για τους αναγνώστες που πιθανώς ενδιαφέρονται.

Η αόριστη αντωνυμία κάποιος: Ο σχηματισμός και η λειτουργία της στη Μεσαιωνική Ελληνική

Το σύνθετο σύστημα των αορίστων αντωνυμιών και επιρρημάτων τής Μεσαιωνικής Ελληνικής δομήθηκε σε δύο βασικές κατηγορίες: α) σε αοριστολογικούς τύπους που έχουν την αφετηρία τους στο αρχαίο μόριο κἄν, π.χ. κάποιος, κάπου, κάποτε, κανείς, κανένας κτλ., β) σε αοριστολογικούς τύπους που έχουν την αφετηρία τους σε αρχαία αναφορικά στοιχεία, όπως η αντωνυμία ὁποῖος, π.χ. ὅποιος, ὅπου, ὅποτε, ὅπως κτλ. Οι νέοι αοριστολογικοί τύποι αντικατέστησαν το αρχ. τις στις σημασίες «κάποιος» και «οποιοσδήποτε».

Στην ανακοίνωση αυτήν εξετάζονται:
1) Η βαθμιαία εμφάνιση των αοριστολογικών τύπων με αφετηρία το μόριο κἄν και η ανάληψη του αντωνυμικού τους ρόλου.
2) Το δυσεπίλυτο ετυμολογικό πρόβλημα της απουσίας οποιουδήποτε ίχνους τού -ν στους αοριστολογικούς τύπους κά-ποιος, κά-που, κά-ποτε, κά-τι κ.ά. (αλλά κάμ-ποσος).
3) Οι συγχρονικές ποικιλίες με προθεματικό ὁ-, π.χ. ὁκάποιος, ὁκάποτε, ὁκάτι, ὁκά(μ)ποσος κτλ.

Στην εξέταση αυτή λαμβάνονται υπ’ όψιν τόσο τα δημώδη κείμενα όσο και λογιότερα έγγραφα από τα αρχειακά στοιχεία τής μεσαιωνικής γλώσσας, που μας επιτρέπουν να αποκτήσουμε καθαρότερη εικόνα τής λειτουργίας των αορίστων αντωνυμιών.