tag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post8504879572687572803..comments2023-11-11T19:35:39.669+02:00Comments on Linguarium: Ας μιλήσουμε για ορθογραφία - Μέρος Β΄Dr Moshehttp://www.blogger.com/profile/03702767707516427063noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-5071596937113289552007-05-21T13:09:00.000+03:002007-05-21T13:09:00.000+03:00«Και να ενισχύεται έτσι και η αυτάρεσκη ετυμηγορία...<I>«Και να ενισχύεται έτσι και η αυτάρεσκη ετυμηγορία κάθε χρήστη-παντογνώστη: «εγώ έτσι το γράφω»»</I>.<BR/><BR/>Καὶ αὐτὸ ἐπίσης, τὸ ὅτι τὸ «εγώ έτσι το γράφω» εἶναι κακό, εἶναι ἀξίωμα. Ἀπὸ τὴν ἄλλη, καὶ ὅταν δὲν τὸ γράφουμε ὅπως θέλουμε ἀλλὰ ὅπως μᾶς λένε κάποιοι, πάλι, αὐτοὶ οἱ κάποιοι, ἔτσι θέλουν ἐκεῖνοι (ὁπότε πάλι στὸ «ἔτσι τὸ γράφω» ἐρχόμαστε). Γι᾿ αὐτὸ εἶναι δύσκολο νὰ ὁρισθῇ κανών.Φειδίαςhttps://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-68020655990796526532007-05-21T12:58:00.000+03:002007-05-21T12:58:00.000+03:00Προσωπικῶς θεωρῶ τὶς ἐπιθέσεις κατὰ τῆς ὀρθογραφία...Προσωπικῶς θεωρῶ τὶς ἐπιθέσεις κατὰ τῆς ὀρθογραφίας Μπαμπινιώτη ἐν πολλοῖς ἀσυνεπεῖς. Διορθώνω· συνεπεῖς, στὶς καλύτερες τῶν περιπτώσεων, μὲ τὸ ἀξίωμα ἀπὸ τὸ ὁποῖον ὑποκειμενικῶς ἐκκινοῦν. Χωρὶς νὰ ἀναφέρομαι στὸ συγκεκριμένο ἄρθρο τοῦ κ. Χάρη, οὔτε κἂν στὸν ἴδιον εἰδικῶς, παρατηρῶ τὰ ἐξῆς.<BR/><BR/> Ἐπὶ παραδείγματι, οἱ δεχόμενοι ὡς κύριο κριτήριο ὀρθογραφίας τὸ τὶ συνηθίζεται, τουτέστιν τὸ Google σήμερα, εἶναι ἀσυνεπεῖς ὅταν διαμαρτύρονται γιὰ τὸ «παλληκάρι», ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὸ «ἀβγό» (στὴν ὀνομαστική: παλικάρι 72.600, παλληκάρι 13.500, αυγό 106.000, αβγό 28.700). (Βεβαίως, τὸ Google δὲν εἶναι ἐπαρκὲς κριτήριο κατ᾿ ἐμέ· πρῶτον, διότι μπορεῖ νὰ ἀλλάζει κάθε στιγμή, δεύτερον διότι δὲν ἀπαντᾶ στὸ ἐρώτημα «καὶ ἀπὸ τί καθορίζεται τὸ Google;» Ἔστω δηλαδή ὅτι εἶμαι ἐναντίον τῆς ἄνωθεν ρυθμίσεως καὶ ὑπὲρ τοῦ Google· μά, τελικῶς, ἡ ἄνωθεν ρύθμισις ὁρίζει τὸ Google (τρένο 208.000, τραίνο 65.200· ἀσφαλῶς καὶ τὸ «ἀβγὸ» θὰ ἐπικρατήσει, λόγῳ τῆς ἄνωθεν ρυθμίσεως· εἰδάλλως δὲν θὰ ἐπικρατοῦσε)· ἐπομένως, ἐπὶ τοῦ προκειμένου, δεχόμενος τὸ Google, δέχομαι στὴν πραγματικότητα τὴν ἄνωθεν ρύθμισι, τὴν ὁποία ὑποτίθεται ὅτι ἀρνοῦμαι. Ἡ «φυσικὴ διαδικασία» δὲν εἶναι ἀθώα· ἡ φύσις ὑποκρύπτει τὸν (τεχνητὸ) νόμο, ἤ, ἀντίστροφα, ὅλα, καὶ ὁ (τεχνητὸς) νόμος εἶναι φύσις.) Εἶναι, ὅμως, συνεπεῖς, ἐὰν τὸ ἀξίωμα ἀπὸ τὸ ὁποῖο εἰλικρινῶς ἐκκινοῦν εἶναι ὅτι πρέπον θεωρεῖται ὅ,τι προτείνει ἡ θεὰ Ἀπλοποίησις, ὅ,τι τείνει δηλαδὴ στὴν φωνητικὴ γραφή. Τότε ναί, εἶναι συνεπεῖς, ἀρκεῖ νὰ τὸ παραδέχονται καὶ νὰ τὸ ὀμολογοῦν εἰλικρινῶς.<BR/><BR/> Ἐγὼ, ὅμως, ποὺ ἐκκινῶ ἀπὸ τελείως διαφορετικὲς αἰσθητικὲς καὶ ἠθικὲς ἀρχές, δὲν ἔχω κανέναν λόγο νὰ ἀπορρίψω τὸ «παλληκάρι», τὸ ὁποῖον εὐρίσκω ἐξαίσιον (βλέποντας τὴν λέξι, νιώθω εὐθὺς ἀμέσως τὸ παλλόμενο ἀπὸ ζωντάνια, δύναμι καὶ πάθος νεανικὸ σῶμα καὶ ψυχή· τὸν προστατευόμενο τῆς νεανικῆς πολεμικῆς Παλλάδος νέον· ἀντιθέτως, τὸ «παλικάρι», μόνον μὲ τὸ ἀνούσιο «πάλι» μπορεῖ νὰ τὸ συσχετίσω, καὶ νὰ σκεφθῶ συνειρμικῶς τὸν ἀπογοητευμένο ἀπὸ τὴν νεωτερικὴ ἀλλοτρίωσι νέο, ποὺ αὐτοεγκαταλείπεται στὴν καφετέρια, καταναλώνοντας πάλι καὶ πάλι φραπέδες). Ἀντιθέτως, εὐρίσκω ἀντιαισθητικὰ τὸ «ἀβγὸ» καὶ τὸ «ἀφτί» (χάνεται ἡ ἐλικοειδὴς στρογγυλάδα τοῦ ὕψιλον, ποὺ κάνει τὸ «αὐτὶ» χαριτωμένο κοριτσίστικο αὐτάκι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μόνον τὸ σκουλαρικάκι λείπει (ἴσως ἔπρεπε νὰ βάλουμε καὶ ὑπογεγραμμένη! :-) ), χάνεται καὶ ἡ συνειρμικὴ συσχέτισις μὲ τὴν αὐγή.)<BR/><BR/> Συνεπῶς, ἐὰν κάποιος ὑπερασπίζεται τὸ «παλικάρι», ἐπειδὴ τάχα «καλό εἶναι ὅ,τι συνηθίζεται», θεωρῶ ἀνάξια λόγου τὰ ἐπιχειρήματά του, τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ ἴδιος, μὲ τὸ «ἀφτὶ» καὶ τὸ «ἀβγὸ» ἐπέχαιρε: «Χά χά, σᾶς τὴν ἔφερε ὁ Μπαμπινιώτης, παλιοκαθαρευουσιάνοι!» Ἀλήθεια, δὲν θυμοῦμαι διαμαρτυρίες γιὰ τὸ «ἀφτὶ» καὶ τὸ «ἀβγὸ», ἀπὸ πλευρᾶς δημοτικιστῶν (ὅπως θὰ ἔπρεπε, βάσει τοῦ ὅτι «σωστὸ εἶναι ὅ,τι συνηθίζεται»)· μόνον τὸ ἀντίθετο.<BR/><BR/> (Φυσικά, πολλὲς ἀπὸ τὶς περιπτώσεις, μερικὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἀναφέρονται καὶ στὸ ἄρθρο, δὲν εἶναι καθόλου ζήτημα ἰδεολογίας· ἀλλὰ ἐν γένει ἡ ἰδεολογία εἶναι νομίζω προφανὴς καὶ εὐθαρσῶς παραδεκτὴ ἀπὸ ὅλους.)<BR/><BR/> ...<BR/> Εἰπώθηκε:<BR/><I>«Καθ. Χρήστο Ντούμα ο οποίος μου είπε ότι αφ' ότου πήρε σύνταξη ασχολείται με την "αρχαιολογική γλωσσολογία". Μου ανέπτυξε τη θεωρία του ότι όλες οι βασικές λέξεις, που σημαίνουν τη Φύση, προήλθαν από επιφωνήματα.»</I><BR/><BR/> Ὤχ, ἀμάν, αὐτὰ τὰ λένε οἱ τοῦ «Δαυλοῦ» (δικαίως, ἐπὶ τοῦ προκειμένου, κατ᾿ ἐμὲ) μερικὲς δεκαετίες τῶρα! Μὴν τὸν ἐκθέτετε τὸν ἄνθρωπο! :-)<BR/><BR/><I>«Μολονότι η συζήτηση για την ορθογραφία είναι επιστημονικώς επιτρεπτή, η εκάστοτε δημόσια εφαρμογή της πρέπει να ρυθμίζεται αρμοδίως, όχι ατομικώς»</I><BR/><BR/> Ἀναρωτιέμαι ποιοὶ εἶναι οἱ «ἀρμόδιοι»· οἱ πολιτικάντηδες ποὺ νύκτωρ ἀποφασίζουν καὶ διατάσσουν; Ἢ ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν (ποὺ εἶναι, ἐκ τοῦ ἱδρυτικοῦ της νόμου, ἀρμόδια); (Ποὺ ὅποτε ἀνακοινώνει μιὰ πρότασι ἡ Ἀκαδημία, κατακεραυνώνεται γιὰ τὴν «ὀπισθοδρομικὴ δεσποτεία» ποὺ ἀσκεῖ.)<BR/><BR/><I>«"Φοινικιστές" αποκαλούν οι εθνικιστές, όλους εμάς τους αποφοίτους της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών επειδή θεωρούν ότι στο ΕΚΠΑ επικρατεί η άποψη Μπαμπινιώτη»</I><BR/><BR/> Αυτὸ θὰ χρειαζόταν πολλὴ συζήτησι, καὶ δὲν εἶναι τοῦ παρόντος. Κατὰ τὴν γνώμη μου ὄχι μόνον ἦταν ἄδικες ἀλλὰ καὶ -τὸ χειρότερο, γιὰ λόγους ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ ἀναπτύξω- στρατηγικῶς ἄστοχες οἱ ἐπιθέσεις κατὰ Μπαμπινιώτη ἀπὸ ἐθνικιστικῆς πλευρᾶς. Ἀλλὰ ἐν πάσῃ περιπτώσει.Φειδίαςhttps://www.blogger.com/profile/11321051330272579103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-36037401987833058462007-01-01T22:29:00.000+02:002007-01-01T22:29:00.000+02:00Αγαπητέ φίλε, σας ευχαριστώ για την οξυδερκή ερώτη...Αγαπητέ φίλε, σας ευχαριστώ για την οξυδερκή ερώτησή σας.<br />Θα διατυπώσω την απάντηση ως εξής: <i>Η αντιπροσωπευτικότητα ενός συστήματος κρίνεται ακριβώς από τα περιθώρια αμφισβητήσεως που αφήνει</i>. Συνεπώς, αν το ορθογραφικό σύστημα προτείνει συνεπείς, αξιόπιστες και ομοιόμορφες λύσεις για τις περισσότερες ομοειδείς περιπτώσεις, τότε κρίνεται επιτυχημένο και διδάξιμο. Αν εγείρονται πολλές αμφιβολίες ή γεννάται αβεβαιότητα από συγκεκριμένες ρυθμίσεις, αν πολλοί επιλέγουν να μη συμμορφωθούν ενώ γνωρίζουν τα επιστημονικά δεδομένα, ίσως πρέπει να επανεξετάσουμε τη θέση μας.<br /><br />Στόχος τού ορθογραφικού συστήματος είναι επίσης να αναδείξει τη λογική και την επιστημονική βάση του με τρόπο πειστικό ακόμη και για το ευρύ κοινό. Και αυτό αποτελεί αποστολή δύσκολη...Dr Moshehttps://www.blogger.com/profile/03702767707516427063noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-826622110355525262006-12-31T18:08:00.000+02:002006-12-31T18:08:00.000+02:00Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι.
Η απορία μου αυτή δεν υπ...Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι.<br /><br />Η απορία μου αυτή δεν υποδηλώνει κάποια άποψη από την πλευρά μου. Πρόκειται για απλή απορία.<br /><br />Αν το κριτήριο για τη ρύθμιση της ορθογραφίας τελικά είναι η συμμόρφωση με την ισχύουσα σχολική γραμματική, υπάρχουν περιπτώσεις λέξεων που δεν "καλύπτονται" από τη γραμματική αυτή; Δηλ. περιπτώσεις για τις οποίες θα κληθεί ο ειδικός να αποφασίσει ανεξάρτητα από το περιεχόμενο της επίσημης γραμματικής;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-73814531910544293912006-12-31T13:45:00.000+02:002006-12-31T13:45:00.000+02:00Ευχαριστώ θερμά τους αγαπητούς φίλους για τα σχόλι...Ευχαριστώ θερμά τους αγαπητούς φίλους για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους. Με τιμούν με την προσοχή τους.<br />Δύο διευκρινίσεις δεν είναι, νομίζω, περιττές.<br />Εν πρώτοις, γνωρίζω τα παλαιότερα άρθρα τού κ. Χάρη και έχω υπ' όψιν μου την παλαιά εκείνη αναφορά στα τρία λεξικά. Αγαπητέ Νίκο, δεν είναι η επανέκδοση ο λόγος που ο κ. Χάρης περιορίζει τον στόχο του: επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Η αιτία είναι ότι το εν λόγω λεξικογραφικό εγχείρημα υποστηρίζει <b>θεωρητικά</b> τη λειτουργικότητα, τη συνέπεια και την αξιοπιστία τής ετυμολογικής ορθογραφίας και τολμά να δοκιμάζει λύσεις. Ο κ. Χάρης διαφωνεί, ως έχει δικαίωμα, με αυτή τη θεωρητική θέση. Τα άλλα λεξικά δεν θίγουν το ζήτημα ούτε λαμβάνουν θεωρητική θέση. Παρακαλώ να έχεις κατά νου αυτή τη θεμελιώδη διαφορά.<br />Δεύτερον, τη φράση "αλαζονεία τής ορθογραφίας" δεν την αποδίδω στον κ. Χάρη (γνωρίζω και έχω στο αρχείο μου το άρθρο τού κ. Μπουκάλα). Πιστεύω ότι συνιστά συγκεκριμένη δέσμη αντιλήψεων, που μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος στο τρίτο μου άρθρο.<br /><br />Εκτιμώ τις απόψεις σας και ευχαριστώ θερμά για τις παρατηρήσεις.Dr Moshehttps://www.blogger.com/profile/03702767707516427063noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-19119304871257640812006-12-30T22:43:00.000+02:002006-12-30T22:43:00.000+02:00Χωρίς να θέλω να κάνω τον δικηγόρο του κ. Χάρη, θα...Χωρίς να θέλω να κάνω τον δικηγόρο του κ. Χάρη, θα ήθελα να παρατηρήσω κάτι σχετικά με την εκ πρώτης όψεως εύλογη απορία του αγαπητού Δρ. Μόσε, δηλαδή γιατί ο Χάρης επικρίνει μόνο το λεξικό Μπαμπινιώτη για "εναλλακτικές" ορθογραφήσεις και όχι άλλα λεξικά. <br /><br />Ο Γ. Χάρης πολύ παλιότερα, το 1999 θαρρώ, έχει αναφερθεί (και) στις αποκλίσεις του λεξικού Κριαρά, και γενικότερα στις ασυμφωνίες των τριών μεγάλων λεξικών μας, σε ένα άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Η ξιπασιά, της ξυπασιάς, ω ξιππασιά" (επειδή τα τρία λεξικά ορθογραφούν έτσι τη λέξη). <br /><br />Σήμερα, επικεντρώνει τα πυρά του στο λεξικό Μπαμπινιώτη μόνο, υποθέτω για τον λόγο που αναφέρει ο Περιγλώσσιος, αλλά ίσως και για έναν ακόμα λόγο, ότι από το 1999 έως σήμερα το λεξικό Μπαμπινιώτη (και μόνο αυτό) πραγματοποίησε τουλάχιστον μία επανέκδοση, στην οποία προστέθηκαν και άλλες "εναλλακτικές" ορθογραφήσεις, όπως το αγώρι, που στην πρώτη έκδοση ήταν ακόμα αγόρι.<br /><br />Αλλωστε, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο κάποιοι να επικαλούνται τις "εναλλακτικές" ορθογραφήσεις Μπαμπινιώτη για να "συναγάγουν" την αμορφωσιά όσων χρησιμοποιούν τις καθιερωμένες ορθογραφήσεις. Παράδειγμα, γνωστός γελοιογράφος που έψεγε όσους έγραφαν "έωλος" και όχι "αίολος" (αν και το πρόβλημα της λέξης αυτής δεν είναι ακραιφνώς ορθογραφικό).<br /><br />Ομως περιμένω και την τρίτη συνέχεια του γόνιμου διαλόγου.<br /><br />Και καλή χρονιά!<br />ν.σ.<br /><br />ΥΓ Παραθέτω το τέλος από το άρθρο του Γ.Χάρη που μνημόνευσα πριν. Πιστεύω πως αξίζει να προσεχτεί η κατάληξη του άρθρου:<br /><br />"Με αισθήματα ανάμεικτα (Τρ.), ή ανάμικτα (Κρ., Μπ.), μπροστά σε καινούρια (Τρ.), ή καινούργια (Κρ., Μπ.) ετυμολογικά και ορθογραφικά δεδομένα, βαδίζουμε ξυπόλυτοι (Κρ., Μπ., Τρ., δόξα τω Θεώ) στ' αγκάθια. Και μη δοκιμάσετε να βρείτε συσχετισμούς ή συμμαχίες ανάλογα με την ιδεολογία των συντακτών. Το σκορ αλλάζει διαρκώς: γαρίφαλο (Κρ., Τρ.), γαρύφαλλο (Μπ.), κτήριο (Κρ., Μπ.), κτίριο (Τρ.), νεωτερίζω (Μπ., Τρ.), νεοτερίζω (Κρ.). <br /><br />Το σχιζοφρενικότερο: αιμομιξία, αιμομίκτης κτλ. (Κρ., Μπ., Τρ.), ενώ: αναμειγνύω (Μπ., Τρ.), αναμιγνύω (Κρ.), αλλά ανάμεικτος-μεικτός (Τρ.), ανάμικτος-μικτός (Κρ., Μπ.), μείγμα-μείξη (Μπ., Τρ.), μίγμα-μίξη (Κρ.). Αλίμονο, αναγνώστη. Δηλαδή: πλάι στην κοινή αιμομιξία, στον Τρ. όλα με -ει, στον Κρ. όλα με -ι, στον Μπ. άλλα έτσι, άλλα αλλιώς (κάτω από το λ. «αναμειγνύω κ. αναμιγνύω» υπάρχει σχετικό σχόλιο, αλλά η λύση δεν παύει να είναι δυσεφάρμοστη). <br /><br />Τέλος, πλάι στην ήδη γνωστή ισοπαλία ως προς το λήμμα «ξιππασιά» (Κρ., αλλά το ρήμα εξετάζεται σαν «ξυπάζω», με παραπομπή στο «ξιππάζομαι»), «ξυπασιά» (Μπ.), «ξιπασιά» (Τρ.), να σημειωθεί και ο «λόξυγκας», «λόξυγγας», «λόξιγκας». Ικανός να μας πνίξει. <br /><br />Για «αλαζονεία της ετυμολογίας» μίλησε ο Παντ. Μπουκάλας, όταν έκρινε το λεξικό Μπαμπινιώτη (Καθημερινή 23.6.98), η οποία επανεισάγει «με κανονιστικό ζήλο γραφές που ξενίζουν και συγκρούονται με την οπτική μνήμη οποιουδήποτε γραφιά», και σημείωνε χαρακτηριστικά παραδείγματα, αρκετά από τα οποία απαντούν και στο λεξικό Κριαρά. Προσθέτω μερικά: φύσκα, κουλλούρι, πιτσυλώ (+Κρ.), μουλλωχτός, ρωδάκινο (+Κρ.), τιττυβίζω, τσηρώτο. Και τσυτσυρίζω. Πράγματι. <br /><br />Σκέψεις κάθε άμοιρου χρήστη: αν η γλώσσα προχωρεί ενσωματώνοντας λάθη, αναντίλεκτα λάθη, γραμματικά και άλλα όπως όλοι οι συντάκτες των λεξικών μας γνωρίζουν και μαρτυρούν , πόσο μάλλον η γραφή, η εικόνα, απλούστατα, της λέξης. Πώς νοείται να αλλάζουν με το χρόνο λέξεις, γραμματικοί τύποι και συντακτικά σχήματα, και από την άλλη να «αποκαθίσταται» περιπλεκόμενη η ορθογραφία λέξεων που το ετυμολογικό ίνδαλμά τους, ακόμη κι όταν δεν αμφισβητείται, χάνεται στους αιώνες; <br /><br />Και να ενισχύεται έτσι και η αυτάρεσκη ετυμηγορία κάθε χρήστη-παντογνώστη: «εγώ έτσι το γράφω»."Νίκος Σαραντάκοςhttps://www.blogger.com/profile/03184327171754044982noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-30826781090198419162006-12-30T18:46:00.000+02:002006-12-30T18:46:00.000+02:00Δεν παρακολούθησα την εκπομπή, και έτσι δεν μπορώ ...Δεν παρακολούθησα την εκπομπή, και έτσι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.<br /><br />Εξαρτάται βέβαια πώς το είπε.<br /><br />Άλλο θέμα η ορθότητα μιας γραφής από ετυμολογική άποψη και άλλο θέμα η χρήση της ίδιας ετυμολογικής γραφής.<br /><br />Κάλλιστα μπορεί κάποιος να προβάλει μια ορθογράφηση ως τη μόνη και αποδεκτή, ανεξάρτητα από το τι έχει μάθει ο πολύς κόσμος. Αν χρησιμοποιήσει σωστή και προσεκτική διατύπωση, συγκεκριμένα αν πει ότι "από ετυμολογική άποψη σωστή είναι η τάδε γραφή, αλλά στην πράξη λειτουργεί το κριτήριο της χρήσης", τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.<br /><br />Τι σημαίνει "δεν έχει σημασία πώς το έχετε μάθει εσείς"; Δεν έχει σημασία ως προς τι; Ως προς την ετυμολογική ορθότητα, πράγματι δεν έχει σημασία πώς έχει μάθει κάτι ο πολύς κόσμος. Ως προς τη χρήση καθ'εαυτήν, πράγματι έχει σημασία. Γι'αυτό έγραψα παραπάνω ότι έχει σημασία πώς διατυπώθηκε η σχετική άποψη. Κατ'αρχήν, ήταν απλή άποψη ή πρόταση-σύσταση για τη γραφή της λέξης;<br /><br />ΥΓ. Το ότι η ορθογράφηση <i>τσυμπούσι</i> στηρίζεται σε αμφισβητούμενη ετυμολόγηση της λέξης είναι μεν σημαντικό, αλλά διαφορετικό θέμα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1804624990106212351.post-49507800270837537382006-12-28T00:22:00.000+02:002006-12-28T00:22:00.000+02:00Αφού ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Χάρη που την κριτι...Αφού ζητήσω συγγνώμη από τον κ. Χάρη που την κριτική των γραφομένων του στο δικό μου μπλογκ δεν την ασκώ επωνύμως (ελπίζω, τουλάχιστον, να την ασκώ κόσμια), να ευχαριστήσω εσάς για ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον σημείωμα και να πω το εξής: <br /><br />Αν και βρίσκω υπερβολικά σκληρή, κάποιες φορές, την κριτική του Χάρη στον Μπαμπινιώτη, νομίζω ότι δικαιολογημένα θεωρεί ότι οι δικές του "εναλλακτικές" ορθογραφήσεις μπορεί να επηρεάσουν περισσότερο από αυτές άλλων λεξικών την ευρύτερη ορθογραφική χρήση. Το θέμα είναι ότι, για πολύ κόσμο, ο κ. Μπαμπινιώτης είναι κάτι σαν "εθνικός γλωσσολόγος" και ο λόγος του σε αυτά τα ζητήματα είναι νόμος. Αν κατέθετε, απλώς, στο τραπέζι του διαλόγου τις ορθογραφικές του προτάσεις, δεχόμενος το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή επικρατούν διαφορετικές από τις δικές του ορθογραφήσεις, θα έλεγα ότι έχετε απόλυτο δίκιο σε αυτά που γράφετε εδώ. Αλλά το να προβάλλει π.χ. στο "Ομιλείτε Ελληνικά" μία ορθογράφηση όπως "τσυμπούσι" (η οποία στηρίζεται σε μία αμφισβητούμενη ετυμολόγηση της λέξης) ως τη μόνη σωστή και αποδεκτή, νομίζω ότι δεν συνιστά συνεισφορά στον διάλογο για την ορθογραφία, αλλά το αντίθετο. Σαν να λέει, δεν έχει σημασία πώς το έχετε μάθει εσείς ή, τι προτείνουν τα υπόλοιπα λεξικά - το σωστό δεν μπορεί να είναι παρά αυτό που υποστηρίζω εγώ.hominidhttps://www.blogger.com/profile/09937662342417906030noreply@blogger.com